Getriggered
Herken je dit? Je voelt je prima. De dag is goed begonnen, je ging fluitend naar je bestemming en zomaar, vanuit het niets voel je je ineens niet meer zo prima. Misschien neerslachtig, moe, verdrietig of angstig. Ik had vanochtend ineens zo’n moment.
Tijdens het lezen van de reader voor mijn opleiding tot Luisterkindwerker (waarover een andere keer meer) voelde ik ineens alle aanwijzingen van een opkomende hyperventilatieaanval. Nu ben ik daarmee bekend, want ik heb hier jaren geleden veel last van gehad. Een gespannen gevoel in mijn kaken, druk op mijn oren en een stekende pijn op mijn borst. Iets wat ik heb gelezen of gehoord (ik had muziek opstaan) heeft op een “traumaknop” gedrukt. Mijn eerste reactie was: hier moet ik nu direct iets mee voordat het overgaat in een volledige aanval.
Mezelf Brainspotten
Brainspotting werkt vooral heel goed vanwege de afstemming van mij als practitioner op mijn klanten die heel ondersteunend is tijdens hun verwerkingsproces. Maar je kunt het, als je er enige ervaring mee hebt, ook heel goed op jezelf toepassen om een lastige situatie door te komen. Door te focussen op de spanning in mijn gezicht en de pijn op mijn borst kon ik snel de bijbehorende ‘brainspot’ vinden. Daarop volgde een enorme huilbui. Zo eentje waarbij je hele lijf meedoet en het verdriet uit je tenen lijkt te komen. Na zo’n 10 minuten was het over. De spanning en pijn waren verdwenen. Het brein en lichaam hadden verwerkt wat er blijkbaar te verwerken was.
Onduidelijk
Ik heb werkelijk geen flauw idee wat dit heeft getriggered en wat het onderliggende trauma is. Zeer waarschijnlijk iets van lang geleden omdat ik al op jonge leeftijd last had van hyperventilatie. Had ik toen maar geweten wat ik nu weet. Dat had me een hoop benauwdheid kunnen besparen.
Opgeruimd
Het is niet te voorspellen of dit me nooit meer zal overkomen. Het voelde alsof er een groot verdriet onderligt en wellicht is dat nog niet allemaal weg. Dit stuk is in ieder geval wel opgeruimd. Ik kan weer vrij ademhalen
